ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΜΑΓΙΑ

Ο αρχαιολογικός χώρος του Κοπάν στη δυτική Ονδούρα πλησίον των συνόρων με τη Γουατεμάλα. Εκεί ήταν χτισμένη μια μεγάλη πόλη της Κλασικής Περιόδου που άνθησε από τον 5ο έως τον 9ο αιώνα μ.Χ. Η πόλη βρισκόταν στο νοτιοανατολικό άκρο του πολιτισμού της Μέσης Αμερικής και περιβαλλόταν από γειτονικούς λαούς των Μάγια. Σε αυτή τη γόνιμη κοιλάδα υπάρχει σήμερα μια πόλη 3.000 κατοίκων, ένα μικρό αεροδρόμιο και ένας δύσβατος δρόμος.

Γιγάντιο προσωπείο από μαρμαροκονίαμα του Ναού 33 της Βόρειας Ακρόπολης στην Τικάλ της Γουατεμάλας που διακοσμούσε τη βάση της πυραμίδας δυτικά του κλιμακοστασίου.

Μυθολογική παράσταση σε ανάγλυφο από το Ελ Καστίγιο ή Ναό του Κουκουλκάν στον αρχαιολογικό χώρο των Τσιτσέν Ιτζά της μεξικανικής πολιτείας του Γιουκατάν.

Το 16ο λίθινο υπέρθυρο από τη Γιακτσιλάν στην πολιτεία Τσιάπας του Μεξικού που απεικονίζει τον βασιλιά Ιαγουάρο Πτηνό Δ’ με έναν αιχμάλωτο (Βρετανικό Μουσείο).

Η Στήλη Μ και η «Ιερογλυφική Κλίμακα» του αρχαιολογικού χώρου του Κοπάν. Η «Ιερογλυφική Κλίμακα »  υψώνεται στη δυτική πλευρά της Κατασκευής 10L-26, έχει 10 μέτρα εύρος και συνολικά 62 βαθμίδες.  Η Στήλη Μ και ο συνδεδεμένος με αυτή βωμός βρίσκονται στη βάση της Κλίμακας και μια μεγάλη γλυπτή μορφή υπάρχει στο κέντρο κάθε 12ης βαθμίδας. Αυτές οι μορφές θεωρείται ότι αναπαριστούν τους σημαντικότερους ηγέτες των δυναστειών της ιστορίας της περιοχής. Η Κλίμακα έλαβε το όνομά της από 2.200 ιερογλυφικά που αποτελούν το εκτενέστερο γνωστό ιερογλυφικό κείμενο των Μάγια, έχει 21 μέτρα μήκος και κατασκευάστηκε αρχικά το 710 μ.Χ., ενώ συντηρήθηκε και επεκτάθηκε το 755 μ.Χ.

Ζωγραφισμένο αγγείο της Κλασικής Περιόδου από τη Σακούλ της Γουατεμάλα που βρίσκεται στο τοπικό μουσείο της πόλης Ντολόρες στο νοτιανατολικό Πετέν. Το αγγείο αυτό χρησίμευε για την πόση σοκολάτας και φέρει μυθολογική σκηνή με τη νεαρή θεά Σελήνη. Επίσης, το αγγείο περιλαμβάνει ιερογλυφικό κείμενο που επιτρέπει τη σύνδεσή του με τον ηγεμόνα Ναράνχο.

Ο ιαγουάρος (Panthera onca) είναι ένα ζώο που εμφανίζεται συχνά και με διάφορους τρόπους και αναπαραστάσεις στους πολιτισμούς και στα συστήματα πίστεων των προκολομβιανών λαών. Όντας γρήγορο, ευέλικτο, και αρκετά ισχυρό αρπακτικό, ώστε να κυνηγά ακόμη και το μεγαλύτερο θήραμα της ζούγκλας, ο ιαγουάρος είναι το ογκωδέστερο αιλουροειδές της Αμερικής. Η ένταξη του ιαγουάρου τόσο στην κοσμική όσο και στη θρησκευτική σφαίρα της ζωής των Μάγια είναι επιβεβαιωμένη από τα αρχαιολογικά ευρήματα. Εκτός των άλλων, ο ιαγουάρος συνδεόταν με τη γονιμότητα και τη βλάστηση. Επίσης, ενίοτε οι ηγεμόνες των Μάγια λάμβαναν το όνομα του ιαγουάρου.

Η Στήλη Α’ απεικονίζει ηγέτη των Μάγια (αχάου) με τρεις ιμάντες από νεφρίτη στη ζώνη του για διακοσμητικούς και συμβολικούς λόγους, αφού με αυτόν τον τρόπο επικύρωνε την εξουσία του μέσω της αναφοράς στις σημαντικότερες θεότητες και σε εξέχοντες προγόνους. Η φωτογραφία είναι από αντίγραφο της πρωτότυπης στήλης του Κοπάν, κατασκευασμένο από τον Άλφρεντ Μόντσλεϊ (Τμήμα της Αμερικής του Βρετανικού Μουσείου).

Νεκρικό προσωπείο του βασιλιά Πακάλ του Παλένκε (φυλάσσεται στο Εθνικό Μουσείο Ανθρωπολογίας της Πόλης του Μεξικού).

Ο θεός Ιαγουάρος σε τεφροδόχο της Ύστερης Κλασικής Περιόδου. Ο θεός αυτός αναγνωρίζεται τόσο από τους οφθαλμούς που εξέχουν από τις κόγχες τους όσο και από τα ώτα και τους κυνόδοντας που παραπέμπουν σε ιαγουάρο. Συνήθως ονομάζεται «Ιαγουάρος Θεός του Κάτω Κόσμου», αφού θεωρείται ότι λόγω των οφθαλμών και των κοπτήρων του –που διακρίνονται και στις αναπαραστάσεις της θεότητας του ήλιου της ημέρας– συμβόλιζε τον ηλιακό θεό στο ταξίδι του στον Κάτω Κόσμο (Ήλιος της Νύκτας).

Χάρτης της Γουατεμάλας όπου κατοικούσε μεγάλο μέρος του πληθυσμού των Μάγια. Το όνομα της χώρας Γουατεμάλα προήλθε από τη μετάφραση της λέξης cuauhtemallan των Αζτέκων στη γλώσσα των Μάγια, που σημαίνει «τόπος με πολλά δένδρα».

Το Ελ Καρακόλ είναι ένα μοναδικό κυκλικό κτίριο που χρησίμευε ως αστρονομικό παρατηρητήριο των Τσιτσέν Ιτζά και ανακατασκευάστηκε αρχικά από τον Αμερικανό αρχαιολόγο Συλβάνους Γκρίσγουολντ-Μόρλεϋ ( 1883 –1948) .

Ειδώλιο γραφέα των Μάγια εν ονόματι Παουάχ Τουν από το Κοπάν της Ονδούρας. Οι γραφείς είχαν εξέχοντα ρόλο στην κοινωνία των Μάγια και αποτελούσαν ιδιαίτερη τάξη, όπως συνέβαινε και σε άλλες παραδοσιακές και αρχαϊκές κοινωνίες, π.χ. την αρχαία Αίγυπτο, το αρχαίο Ισραήλ και την αρχαία Μεσοποταμία.

Ανάγλυφο που παριστάνει τον ανώτατο θεό των Μάγια, Ιντζαμνά, ο οποίος είχε τον ρόλο τόσο του πρωταρχικού δημιουργού όσο και του κυρίου της φωτιάς και άρα της εστίας. Εδώ ο θεός εμφανίζεται με τη μορφή πτηνού. Το ανάγλυφο ανακαλύφθηκε στην Πλατεία του Νεκρού Ήλιου πλησίον της πόλης Τονιμά στο σημερινό Μεξικό και φυλάσσεται στο τοπικό αρχαιολογικό μουσείο.

Στεφάνη σε στάδιο όπου οι Μάγια έπαιζαν το παιχνίδι της μπάλας στην περιοχή των Τσιτσέν Ιτζά. Οι λίθινες αυτές προεξοχές έφεραν συχνά διακοσμήσεις με μυθολογικές παραστάσεις.

Το κεντρικό τμήμα του κτιρίου Β’ στο Χοτσόμπ του Καμπέτσε στο σημερινό Μεξικό.

Τοιχογραφία της κλασικής περιόδου των Μάγια από το Μποναμπάκ στην πολιτεία Τσιάπας του Μεξικού.

Κεραμικό αγγείο ενεπίγραφο με ιερογλυφικά των Μάγια που βρίσκεται στο Εθνολογικό Μουσείο του Βερολίνου. Το σύστημα γραφής των Μάγια ήταν εξαιρετικά περίπλοκο και ανεπτυγμένο σε σχέση με άλλα συστήματα της Μέσης Αμερικής, αποτελώντας το σημαντικότερο επίτευγμα των προκολομβιανών πολιτισμών.

Ο αραβόσιτος ήταν το βασικό στοιχείο του διαιτολογίου των Μάγια. Οι σκελετικές αναλύσεις δείχνουν ότι οι Μάγια προσλάμβαναν τυπικά περί το 75% των θερμίδων τους από τον αραβόσιτο.

Αρχαιολογικός χώρος της Μαγιαπάν, πρωτεύουσας του βόρειου Γιουκατάν κατά τη διάρκεια της Ύστερης Μετακλασικής Περιόδου των Μάγια. Η πόλη αυτή ήταν έδρα μιας «ενιαίας κυβέρνησης» ή πολιτικής ομοσπονδίας, που κυβερνούσε το τοπικό κράτος επί δύο εκατοντάδες έτη (περ. 1250 – 1450 μ.Χ.) πριν από την ισπανική κατάκτηση του Γιουκατάν.

Γιγαντιαία κεφαλή του πολιτισμού των Ολμέκων, προδρόμων των Μάγια, από το Μουσείο Ανθρωπολογίας της Πόλης του Μεξικού. Οι Ολμέκοι υπήρξαν οι εφευρέτες της γραφής στον Νέο Κόσμο. Αν και ο λαός αυτός δεν σχημάτισε φανερά μια μεγάλη αυτοκρατορία, ανέπτυξε σε μεγάλο βαθμό την πολιτική οργάνωση, το θρησκευτικό σύστημα, το εμπόριο σε μακρινές αποστάσεις, την αστρονομία και το ημερολόγιο.

Η Στήλη 24 στην πόλη Γιακτσιλάν που αναπαριστά μια από τις ισχυρότερες γυναίκες της πολιτικής ιστορίας των Μάγια, την Κυρία Σοκ, σύζυγο του βασιλιά Ασπίδα Ιαγουάρος Β’, να διαπερνά τη γλώσσα της με ένα αγκαθωτό σκοινί (Βρετανικό Μουσείο).

Ανάγλυφο με το πτερωτό ερπετό Κουκουλκάν στο Ελ Καστίγιο της περιοχής των Τσιτσέν Ιτζά. Η οφιοειδής αυτή θεότητα εμφανίζεται στην κλασική περίοδο των Μάγια και είναι γνωστή στους Τολτέκους και στους Αζτέκους ως Κετζαλκόατλ. Κατά πάσα πιθανότητα η λατρεία αυτής της θεότητας ήταν πανάρχαια και απαιτούσε αιματηρές θυσίες.

Κεραμικό αγγείο των Μάγια με σκηνές από την εκπαίδευση των γραφέων που χρονολογείται το 550– 950 μ.Χ. Το αγγείο πιθανώς προέρχεται από το Μεξικό ή τη Γουατεμάλα, έχει μονόχρωμη διακόσμηση, ύψος 8,9 εκατοστά (Μουσείο Τέχνης Κίμπελ στο Φορτ Γουέρθ του Τέξας).

Χάρτης της Χερσονήσου του Γιουκατάν όπου βρισκόταν ο πυρήνας του πολιτισμού των Μάγια. Η περιοχή αυτή είναι πλούσια σε άγρια θηράματα και δομικά υλικά.

Ναός των Μάγια στο φυσικό τοπίο της περιοχής τους με πλούσια χλωρίδα.

Ερείπια των Μάγια στο Παλένκε, σημαντικό αστικό χώρο της Κλασικής Περιόδου. Η ίδρυση της πόλης του Παλένκε χρονολογείται το 100 π.Χ., αλλά τα περισσότερα κτίριά της οικοδομήθηκαν μεταξύ του 600 και του 760 μ.Χ. Έπειτα από το 800 μ.Χ. το Παλένκε εγκαταλείφθηκε εξ ολοκλήρου. Κανείς δεν γνωρίζει τον λόγο για τον οποίο συνέβη αυτό το γεγονός.